Relaties in Overvecht

Hoi Frank,

Dat beeld klopt. En het is overigens niet alleen de vader die hierop geattendeerd wordt. Zowel vader als moeder zijn beiden verantwoordelijk.
De vraag is waar en wanneer zou je dit moeten doen? de opvoedpolis, consultatiebureau, basisschool…..
Wiens verantwoordelijk is het om ze hierover voor te lichten.
Volgens mij is het geen ingewikkeld rekensom voor de ouders: een gebroken gezin levert veel stress en problemen op voor kinderen. Hier hoeft niet veel uitgelegd te worden.
Ik denk dat het gebruik van mediation door de allochtonen niet of nauwelijks wordt ingezet. Wellicht onbekendheid, maar kan ook doordat de familie zich inmengt en dat er bijna gen weg meer terug is.

Het is een lastig probleem, en ook lastig om te weten waar je dit probleem kunt tikkelen.
Ik denk dat gespecialiseerde mediatoren voor de specifieke doelgroep ingezet moeten worden.

Succes met je onderzoek.

Hoi Frank!

Geen idee hoe ik op je oproep stuitte maar het gebeurde

Ben je nog bezig met dit onderzoek?
Dan kan je wellicht ook eens met Youth for Christ bellen voor ideeën en observaties! Youth for Christ is net een campagne aan het opbouwen rond ‘vaderschap’. Doel is om vaders maar ook mogelijke ‘vaderfiguren’ meer op hun kinderen of kwetsbare jongeren in hun omgeving te betrekken. In de afgelopen tijd hebben ze oa verhalen hierover opgehaald uit de werkpraktijk van Youth for Christ. Een jongere van Surinaamse afkomst zei: “Het belangrijkste wat mijn vader anders had kunnen doen is minder kinderen krijgen. Hij heeft geen tijd voor me.”
Marijn Optland kan je bellen, hij leidt deze campagne, (mocht je denken iets te hebben aan YfC): 0343-515744

Ik denk zelf ook dat het klopt dat nu veel te weinig sprake is van vrijwillige ondersteuning bij de opvoeding of de relatie van de ouders. Maar hoe regel je dit?

Succes. En leuk dat je nog steeds schrijft! Over zulke interessante onderwerpen!

Ietje Melis
Youth for Christ Amsterdam

Net via Blendle je artikel gelezen voor Groene Amsterdammer, het resultaat van het onderzoek aangekondigd in deze blog. Ik wil je bedanken voor de grondige research. Met je conclusies ben ik het helemaal eens, je maatschappelijke conclusies en de vragen die je stelt over leren omgaan met elkaar. Mijn echtscheiding heeft mij nieuwe perspectieven gegeven over hoe rechtmatige zelfbescherming meteen en tegelijkertijd gepaard gaat met juridische polarisatie in een bizar proces dat een forum biedt over hoe je als persoon/moeder functioneert. Het alternatief is niet voor je rechten opkomen en de verantwoordelijkheid voor twee kinderen alleen dragen. Op sociaal vlak is dat zeer moeilijk te repareren. En ik ben wit, vrouw, en middenklasse en academisch geschoold. Ik kom er wel uit, maar mijn kinderen? Ik blijf voor hun mijn best doen! Nogmaals dank voor je inzichten.